یک جا یک متن بسیار زیبا از دکتر علی بابایی زاد خوندم و به شدت برام حالب بود . "اصالت" اصالت به این معنا نیست که من از کجا امده ام ، بلکه به این معناست که من به کجام و چه قدر به خودم نزدیکم. فرد اصیل به خودش نزدیک تره. فرد اصیل واقعی تره. فرد اصیل خودجوشه. فرد اصیل صمیمی. فرد اصیل آگاهه. بنابراین نشانه های اصالت خودجوشی، صمیمیت و آگاهی ست. من اگر به خودم آگاهم تبدیل میشم به موجودی که قرار نیست نقش بازی کنم. اگر نقش بازی نمی کنم و طبیعی ام، پس آنچه که هستم رو دارم تجربه می کنم و اگر در این تجربه ای اصیل با خود در قباله دیگران متعهدانه و مسئولانه زندگی را پیش می برم، خوب واقعا این اصالت و خودجوشی رو دارم تجربه می کنم. . . اصالت به راستی چیزی غیر از گذشته و شجره انسان هاست. صد البته که گذشته من و خانواده من بی تاثیر در شخصیت من نیست ولی هیج گاه نمیتواند نشان از اصالت من باشد. اصالت من هیچ چیز به غیر از شخصیت من نیست. پس بیایید شخصیت خود یا بهتر بگویم اصالت خود را بسازیم. . شما اصالت را در چه میبینید؟
قالب جدید وبلاگ پیچک دات نت |